همزمان با فرا رسیدن دومین سالگرد جنبش انقلابی « زن، زندگی، آزادی»، سرکوب های سیاسی – اجتماعی، بویژه در حوزه دانشجویی شدت گرفته است. بر اساس گزارشات منتشره در شبکه های اجتماعی تنها در دو هفته

«اگرصحبتی بکنم باز این ترس را داریم که هر اتفاقی بیفتد. ۹۰ درصد جوان ها، حتی دنبال اینند که بقیه را راضی کنند تا رأی ندهند، نه اینکه به کسی رأی دهند…اکثریت ما این را می دانند که شما [مسعود

جنبش دانشجوئی ایران همواره در طول تاریخ موجودیت خود، یکی از جنبش‌های پیشتاز مردم ایران در مبارزه علیه رژیم‌های استبدادی و ستمگر حاکم و یکی از سنگر‌های مهم مبارزه برای آزادی بوده است. بسیاری از

به‌رغم فروکش خیزش‌ها و نبردهای خیابانی و توقف آن، اوضاع سیاسی همچنان متلاطم است. بحران‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، ناتوانی مطلق طبقه حاکم حتی در تعدیل این بحران‌ها از یک‌سو، تشدید فقر و نداری و

۱۶ آذر دیگری درراه است، متمایز از تمام ۱۶ آذرهای پیشین، حتی آذرماه سال ۹۸ که دانشجویان دانشگاه‌ها با رادیکال‌ترین شعارها، ظاهر شدند. امسال ۱۶ آذر در حالی فرارسیده است که امواج بزرگ جنبش توده‌ای

“شما مسئولان که دست به توجیه تان همیشه خوب بوده و هست، چه توجیهی برای ۱۵۰۰ کشته آبان ۹۸ دارید؟… چه توجیهی برای بی آبی بلوچستان دارید؟ لابد آن هم تقصیر غرب بوده است”. “من

روز چهارشنبه، چهارم آبان، در چهلمین روز گرامیداشت یادمان مهسا (ژینا) امینی، فواره های آتشفشان خشم توده های مردم ایران بلندتر از پیش زبانه کشید و گدازه های سوزان آن بار دیگر از هر سو بر سر ارتجاع

بحران و تلاطمات سیاسی سر تا سر جامعه را فرا گرفته است. اعتراضات توده ای از هر سودر حال گسترش است. معلمان پر شورتر از قبل مطالبات خود را در کف خیابان فریاد می زنند. بازنشستگان با عزمی راسخ بر

با شروع پاندمی کرونا، مراکز آموزش عالی کشور به مدت دو سال تعطیل شد. با بسته شدن دانشگاه ها، دانشجویان به طور واقعی از حضور در کلاس درس و محیط های آموزشی محروم شدند و جنبش دانشجویی نیز به مدت دو

گرامی باد ۱۶ آذر روز دانشجو، روزی که اگرچه به نام دانشجوست و با نام سه دانشجوی مبارز مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی (آذر) شریعت رضوی گره خورده است، اما در عین‌حال روزی‌ست که برای تمام مردم