در شرایطی که زنان مبارز ایران، پیگیرانه به نبرد دلاورانه خود علیه رژیم زن‌ستیز حاکم بر ایران ادامه می‌دهند، ۸ مارس(۱۸ اسفند) روز جهانی زن فرارسیده است. ۸ مارس ابتکار خلاقانه زنان سوسیالیست جهان،

از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا پایان دی ماه همین سال « دستکم ۱۰۰ زن و دختر» به بهانه های مختلف از جمله «قتل های ناموسی» و «اختلافات خانوادگی» توسط همسر، برادر، پدر، عمو و یا اقوام نزدیک خانواده به قتل

۴۵ سال پیش در چنین روزهایی و تنها چند روز  پس از پیروزی قیام ۲۲بهمن ۵۷ بزرگترین تظاهرات توسط زنان  چپ در شرف برگزاری بود. هزاران فعال سیاسی زن که عمدتا از هواداران و اعضا سازمانها و گروه های چپ و

با گذشت بیش از یک سال از جنبش “زن، زندگی، آزادی” نیمه دوم ۱۴۰۱، جلوه های ماندگار این جنبش سراسری همچنان در رگ و پی جامعه جاریست. جنبشی بزرگ که تا آستانه انقلاب پیش رفت، رژیم را در

روز چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۱، خامنه‌ای در دیدار با زنان طرفدار جمهوری اسلامی سخنرانی داشت. در این سخنرانی وی بر چند نکته تأکید داشت. خامنه‌ای در این سخنرانی مدعی شد: “در اسلام راه هر نوع فعالیت

اخیرا روزنامه دنیای اقتصاد مطلبی در مورد افزایش آمار مهاجرت زنان ایرانی در سال ۲۰۲۱ (۱۴۰۰) منتشر کرده که بر اساس داده‌های منتشره ۵۲ درصد اقامت‌های صادر شده برای مهاجرین ایرانی در کانادا، ۴۹ درصد

سمیرا سبزیان، کودکی که در سن ۱۵ سالگی شوهرش داده بودند و به اتهام قتل همسر خود در دادگاه کیفری یک استان تهران به” قصاص نفس” (اعدام) محکوم‌شده بود، سحرگاه روز چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۲ در

با گذشت یک سال از جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” و با وجود فروکش کردن خیزش و قیام و نبردهای خیابانی نیمه دوم سال قبل، مبارزات زنان اما کماکان به اشکال مختلف علیه جمهوری اسلامی ادامه

از سال ۱۹۹۹ که سازمان ملل روز ۲۵ نوامبر را به پاس مبارزات خواهران میرابل در دومینکن، به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری کرد، هرساله در کشورهایی که به کنوانسیون منع خشونت علیه

جنبش انقلابی که در شهریور ۱۴۰۱ با پیشتازی زنان و در پی قتل دولتی مهسا امینی آغاز شد، تنها به روسری سوزان، برداشتن حجاب اجباری و تغییر چهره خیابان‌ها و شهرهای ایران منجر نگشت بلکه نقش برجسته جنبش