در حین جابجایی مسافر من بحث مضحکه انتخابات را پیش میکشم و نظر مسافران را جویا میشوم. هر کس از دید خود به آن میپردازد. کسی میگوید نباید رأی داد چون ما هم حکومت را با اصولگراها تجربه کردیم وهم بهاصطلاح اصلاحطلبان را آزمودهایم. هر دو طرف در عمل یک سیاست را پیش میبرند. پس انتخاب مردم بیاثر است. یکی با زبانی دیگر همین را میگوید. او میگوید رئیسجمهور هیچکاره است و همهکاره خامنهای است. بنابراین رأی مردم بخصوص اگر مردم زیادی شرکت کنند تنها برای این است که در هنگام اعتراضات مردم، حکومت با اعتمادبهنفس بیشتری به سرکوب وحشیانه خودش ادامه دهد. کسی میگوید این اصلاحطلبان در ظاهر با حکومتاند ولی در باطن دشمن نظام و انقلاب و رهبری هستند پس بنابراین باید به جلیلی رأی داد تا اسلام و انقلاب به خطر نیفتد. من تلفنی با خانوادهای حرف زدم که در دور اول هیچکدام در انتخابات شرکت نکرده بودند ولی تصمیم داشتند در دور دوم شرکت کنند با این استدلال که به پزشکیان رأی میدهیم تا جلیلی رأی نیاورد. اکثریت افراد میگویند در انتخابات شرکت نمیکنند و بعضی میگویند اصلاً هیچگاه شرکت نکردهاند هر کس هم دلیل خاص خودش را بیان میکند. این گروه به نظر من بیشترین کسانی هستند که مضحکه انتخابات را تحت تأثیر تحریم قرار میدهند. بعضی هنوز بعد از ۴۵ سال و تحولات گذشته بازهم از اظهارنظر در میان مردم واهمه دارند و یا از افراد مزدور حکومتی هستند که فقط گوش میکنند بدون اینکه جرات اظهارنظر داشته باشند. از همه جالبتر نظر خانمی بود که چنین ابراز کرد. او میگفت: من مستقیم از مسئولی که در بیت رفتوآمد دارد شنیدهام که خامنهای گفته است باید کاری کرد که مردم را پای صندوقها آورد چون اگر اکثریت مردم در انتخابات شرکت نکنند، اثرات کوتاهمدت و طولانیمدت تزلزل در پایههای رژیم ایجاد میکند و دیگر آن را نمیشود جمع کرد و اثرات آن را مهار نمود. ولی اگر انبوه مردم شرکت کنند مایه قوام و دوام حکومت خواهد شد حتی اگر اصلاحطلبی مانند پزشکیان رأی بیشتر را از مردم بگیرد. چون رئیسجمهور اصلاحطلب را میشود بهراحتی مهار کرد. نتیجهای که در آخر میگرفت این بود “پس به نفع کشور و ملت است که تحریم انتخابات را با قدرت بیشتری پیش ببرد “. من اگرچه با بیشتر دلایل مردم در تحریم مضحکه انتخابات همدلی دارم. معتقدم که در نظر این خانم حقایق بیشتری هست که باید مردم در دور دوم تحریم را با قدرت بیشتری ادامه داد.
ما در انتخابات شرکت نمیکنیم، چون هردو جناح را از سرکوبگران و استثمار کنندگان کارگران و زحمتکشان و زنان و عامل فقر فلاکت و نکبتی میدانیم که ۴۵ سال است بر مردم تحمیل نمودهاند. میدانیم که این پایان ماجرا نیست و به حاکمیت رژیم سرمایهداری در ایران هم پایان نمیدهد، اما زمینه اعتمادبهنفس تودههای کار و زحمت و زنان آزادیخواه و خانوادههای دادخواه را افزایش میدهد تا برای سرنگونی انقلابی حکومت و نفی زیربنایی وضعیت موجود متحدتر شوند.
پیروزی از آن کارگران و ستمدیدگان است
برقرار باد حکومت شورایی کارگران و دیگر زحمتکشان
یک هوادار سازمان فدائیان (اقلیت) از داخل کشور
چهارشنبه سیزدهم تیرماه ۱۴۰۳
نظرات شما